هپاتیت A یک عفونت کبدی بسیار مسری است که توسط ویروس هپاتیت A یا HAV ایجاد می‌شود. این ویروس یکی از چندین علل مختلف هپاتیت‌های ویروسی است، بیماریی که با التهاب و بزرگ شدن کبد مشخص می‌شود. این آزمایش آنتی‌بادی‌هایی را در خون تشخیص می‌دهد که توسط سیستم ایمنی بدن در پاسخ به عفونت هپاتیت A تولید می‌شوند. هپاتیت A یکی از پنج ویروس هپاتیت است که تاکنون شناسایی شده است، از جمله B ، C ، D و E که به عنوان عامل بیماری شناخته شده‌اند. در حالی که هپاتیت A می‌تواند یک بیماری حاد و شدید ایجاد کند که به طور معمول 1 تا 2 ماه طول می‌کشد، اما مانند برخی دیگر از ویروس‌های هپاتیت باعث عفونت مزمن نمی‌شود. هپاتیت A معمولاً از طریق آلودگی مدفوع (مقعدی) یا با بلعیدن غذا یا آب آلوده به مدفوع فرد آلوده (بیماری منتقله از راه غذا) از فردی به فرد دیگر منتقل می‌شود.

عوامل خطر شناخته شده برای هپاتیت A شامل:

• تماس نزدیک با  فرد آلوده،
• مسافرت بین المللی یا داخلی یا تماس با کودکی که در یک مرکز مراقبت از کودک حضور دارد،
• تماس خانگی یا شخصی با کودکی که بعنوان فرزند خوانده بین المللی پذیرفته شده است،
• شیوع بیماری شناخته شده‌ای که از طریق غذا منتقل می‌شود،
• مردان همجنس باز

افرادی که از داروهای غیرقانونی استفاده می‌کنند. 

اگرچه دلایل زیادی برای هپاتیت وجود دارد اما علائم آن‌ها به یک شکل هستند. در هپاتیت، کبد آسیب دیده و قادر به عملکرد طبیعی نیست و نمی‌تواند سلسله اعمالی بر روی سموم یا مواد زائد مانند بیلی روبین انجام دهد که قابل دفع از بدن شوند. در طول دوره بیماری، سطح بیلی روبین و آنزیم‌های کبدی در خون می‌تواند افزایش یابد. در حالی که آزمایشاتی مانند بیلی روبین یا آزمایشات پنل کبد می‌تواند مسئله‌ی هپاتیت را برای پزشک مطرح کند اما علت را مشخص نمی‌کنند. آزمایش‌های آنتی‌بادی برای ویروس‌های هپاتیت ممکن است به تعیین علت کمک کنند.

دو گروه مختلف از آنتی‌بادی هپاتیت A وجود دارد که ممکن است مورد آزمایش قرار گیرند، IgM و IgG.

وقتی فرد در معرض هپاتیت A قرار می‌گیرد، بدن ابتدا آنتی‌بادی‌های IgM بر علیه ویروس هپاتیت A را تولید می‌کند. این آنتی‌بادی‌ها به طور معمول 2 تا 3 هفته پس از اولین آلودگی ایجاد می‌شوند (و قبل از شروع علائم قابل تشخیص هستند) و حدود 3 تا 6 ماه باقی می‌مانند. آنتی‌بادی‌های IgG بر علیه ویروس هپاتیت A طی 1 تا 2 هفته پس از آنتی‌بادی‌های IgM تولید می‌شوند و معمولاً مادام العمر باقی می‌مانند. (برای اطلاعات بیشتر قسمت زیرین را مطالعه کنید.)

واکسنی که از ابتلا به بیماری هپاتیت A جلوگیری می‌کند از سال 1995 در دسترس است. از نظر تاریخی، نرخ عفونت از نظر چرخه‌ای متفاوت است و در سرتاسر کشور هر 10-15 سال افزایش می‌یابد. با این حال طبق گزارش مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها (CDC)، از زمان در دسترس بودن واکسن، میزان ابتلا به هپاتیت A بیش از 95 درصد کاهش یافته است. در سال 2015، تعداد موارد حاد هپاتیت A در سراسر کشور 2800 مورد تخمین زده شده است.