قارچ‌ها گروهی از میکروب‌ها هستند که در طبیعت به صورت مخمرهای یک سلولی یا به صورت کپک‌‌های رشته‌ای وجود دارند. از تعداد بسیار زیاد آن‌ها در طبیعت، فقط حدود ۲۰ تا ۲۵ گونه قارچ از علل شایع عفونت‌ها در انسان هستند. آزمایش‌های قارچی عفونت‌ها را تشخیص می‌دهند و گاهی اوقات نوع قارچ را شناسایی می‌کنند و به روند درمان کمک می‌کند. 

- عفونت‌های قارچی از عفونت‌های سطحی پوستی تا بیماری‌های تهدید کننده‌ی حیات در بافت‌های عمیق، خون، ریه یا سیستمیک متغیر است. عفونت‌های قارچی سطحی بسیار شایع هستند. آن‌ها ممکن است باعث عفونت ناخن یا عفونت‌های پوستی با علائم خارش، قرمزی، و پوسته پوسته شدن شوند. عفونت‌های موسوم به پای ورزشکاران (کچلی پا)، عفونت کشاله‌ی ران، و کچلی پوست یا عفونت‌های مخمری که باعث ایجاد لکه‌های سفید در دهان (برفک) یا خارش واژن و ترشحات می‌شود از این قبیل عفونت‌ها می‌باشند. طبق اطلاعات مراکز کنترل و پیش‌گیری از بیماری‌ها (CDC)، تقریباً ٪۷۵ از زنان در طول زندگی خود حداقل یک عفونت مخمر دارند.

- عفونت‌های ریه، خون و سیستمیک: عفونت‌های جدی ریه، عفونت‌های خون (سپتی سمی) یا عفونت‌های سیستمیک که می‌توانند هر ارگان در بدن را تحت تاثیر قرار دهند، کم‌تر شایع هستند. عفونت‌های قارچی ریه معمولاً با استنشاق تصادفی اسپورهای قارچ‌های میکروسکوپی شروع می‌شود. در حالی که هرکسی می‌تواند به عفونت جدی قارچی ریه یا سیستمیک مبتلا شود، بیش‌تر افراد مبتلا فقط علائم خفیف تا متوسط شبیه ​​آنفولانزا را تجربه می‌کنند. 

با این حال، افرادی که دچار نقص ایمنی هستند، مانند افراد مبتلا به HIV/AIDS، گیرندگان پیوند اعضا، و افرادی که یک بیماری زمینه‌ای مانند دیابت یا بیماری ریوی دارند، در معرض خطر بیش‌تری برای ابتلا به عفونت قارچی شدید، عفونت سیستمیک و یا عفونت‌های مکرر قرار دارند.

آزمایش‌های قارچ برای تشخیص و شناسایی قارچ‌ها به منظور تشخیص عفونت‌ها و کمک به راهنمایی در درمان استفاده می شود. آزمایش قارچ به طور معمول شامل بررسی میکروسکوپی نمونه روی اسلاید میکروسکوپی است.

گاهی اوقات از یک تکنیک رنگ‌آمیزی برای کمک به تشخیص عناصر قارچی استفاده می‌شود. این کار ممکن است برای تعیین این که عفونت ناشی از قارچ است کافی باشد و در عفونت‌های سطحی، دیگر نیازی به آزمایش بیش‌تر نیست. 

با این وجود، در موارد عفونت‌های مداوم، عمیق یا سیستمیک که به تشخیص دقیق‌تری نیاز است، ممکن است آزمایش میکروسکوپی با آزمایشات اضافی مانند آزمایش کشت و حساسیت، آزمایش آنتی‌ژن یا آنتی‌بادی یا آزمایشات مولکولی که مواد ژنتیکی قارچ را تشخیص می‌دهد، تکمیل شود.

چگونه نمونه برای آزمایش جمع‌آوری می شود؟

نمونه جمع‌آوری شده به محل مشکوک عفونت بستگی دارد. برای عفونت‌های سطحی، نمونه ممکن است شامل تراشیدن پوست، ناخن یا موهای تراشیده شده یا قطع شده، ترشحات واژن جمع‌آوری شده با سواب یا نمونه ادرار باشد. برای عفونت‌های عمیق‌تر بافتی، ارگانی یا سیستمیک، نمونه ممکن است شامل جمع‌آوری ادرار، خون وریدی، خلط (ریه‌ها)، مغز استخوان و یا جمع‌آوری و نمونه‌برداری (بیوپسی) از بافت باشد. در صورت شک به مننژیت، نمونه‌ای از مایع مغزی نخاعی جمع‌آوری می‌شود.

 آیا برای اطمینان از کیفیت نمونه به آماده سازی آزمایشی نیاز است؟

 به هیچ گونه آمادگی خاصی نیاز نیست.