ویتامین B12 و فولات دو ویتامین از مجموعه‌ی ویتامین‌های گروه B هستند. B12 و فولات با ویتامین C کار می‌کنند تا به بدن در ساخت پروتئین‌های جدید کمک کنند. آن‌ها برای تشکیل سلول‌های قرمز خون (RBC) و گلبول‌های سفید خون (WBC)، ترمیم بافت‌ها و سلول‌ها و سنتز DNA لازم هستند. 

هر دو ماده مغذی هستند که نمی‌توانند در بدن تولید شوند و باید از طریق رژیم غذایی تأمین شوند. آزمایش‌های ویتامین B12 و فولات، میزان ویتامین موجود در قسمت مایع خون (سرم یا پلاسما) را اندازه‌گیری می‌کند تا کمبودها را تشخیص دهد.

 بعضی اوقات ممکن است مقدار فولات داخل گلبول‌های قرمز نیز اندازه‌گیری شود. 

• ویتامین B12، کوبالامین نیز نامیده می‌شود، در غذاهای با منشاء حیوانی مانند گوشت قرمز، ماهی، مرغ، شیر، ماست و تخم مرغ یافت می‌شود. 
• فولات (ویتامین B9) به شکل طبیعی ویتامین اشاره دارد، در حالی که اسید فولیک به اضافه شدن مکمل به غذاها و نوشیدنی‌ها اشاره می‌کند. 

فولات در سبزیجات سبز برگ، مرکبات، لوبیای خشک و نخود فرنگی، جگر و مخمر یافت می‌شود. در سال‌های اخیر، غلات، نان‌ها و سایر محصولات غلات غنی شده نیز به منابع غذایی مهم B12 و فولات تبدیل شده‌اند. (در برچسب‌های غذایی به عنوان "اسید فولیک" شناخته می‌شود) کمبود B12 یا فولات می‌تواند منجر به کم‌خونی ماکروسیتیک شود، یعنی گلبول‌های قرمز خون بزرگ‌تر از حد طبیعی هستند. کم خونی مگالوبلاستیک، نوعی کم خونی ماکروسیتیک، علاوه بر برخی تغییرات سلولی در مغز استخوان، با تولید RBC کم‌تر اما بزرگ‌تر به نام ماکروسیت مشخص می‌شود. سایر یافته‌های آزمایشگاهی مرتبط با کم خونی مگالوبلاستیک شامل کاهش تعداد WBC، تعداد RBC، تعداد رتیکولوسیت و تعداد پلاکت است.

B12 برای سلامت اعصاب نیز مهم است و کمبود آن می‌تواند به درجات مختلف نوروپاتی، آسیب عصبی منجر به گزگز و بی‌حسی در دست و پاهای فرد آسیب دیده شود.

فولات برای تقسیم سلولی مانند آنچه در جنین در حال رشد مشاهده می‌شود لازم است. کمبود فولات در اوایل بارداری می‌تواند خطر نقص لوله عصبی مانند اسپینا بیفیدا را در جنین در حال رشد، افزایش دهد. کمبود B12 و فولات اغلب به دلیل عدم دریافت کافی ویتامین‌ها از طریق رژیم غذایی یا مکمل‌ها، استفاده طولانی مدت از برخی داروها، جذب ناکافی یا افزایش نیاز است که در بارداری مشاهده می‌شود:

• کمبودهای رژیم غذایی - این موارد در ایالات متحده، امری غیرمعمول است زیرا بسیاری از غذاها و نوشیدنی‌ها با این ویتامین‌ها کامل می‌شوند که توسط بدن ذخیره می‌شوند. بزرگسالان به طور معمول چندین سال ویتامین B12 در کبد و حدود ۳ ماه فولات ذخیره شده دارند. کمبودهای رژیم غذایی معمولاً تا زمانی که ذخیره ویتامین‌های موجود در بدن تخلیه نشوند، علائمی ایجاد نمی‌کنند. کمبود B12 بعضی اوقات در گیاه‌خواران (کسانی که از هیچ‌گونه فرآورده‌های حیوانی استفاده نمی‌کنند.) و در نوزادان شیرخوار دیده می‌شود.
•  جذب ناکافی - جذب ویتامین B12 طی مراحل مختلفی انجام می‌شود. B12 به طور معمول توسط اسید معده از غذا آزاد می‌شود و سپس در روده کوچک به فاکتور داخلی (فاکتور اینترینزیک)، پروتئینی که توسط سلول‌های جداری در معده ساخته می‌شود، متصل می‌شود. سپس این کمپلکس ویتامین B12 و فاکتور داخلی توسط روده کوچک جذب شده و توسط پروتئین‌های حامل (ترانس کوبالامین) متصل می‌شود و وارد سیستم گردش خون می‌شود. اگر بیماری یا شرایطی با هر یک از این مراحل تداخل داشته باشد، جذب B12 مختل می‌شود. 
• افزایش نیاز - این را می‌توان با انواع بیماری‌ها و شرایط مشاهده کرد. افزایش تقاضا برای فولات در زمان حاملگی و شیردهی اتفاق می‌افتد. در اوایل کودکی، در سرطان‌ها یا کم خونی‌های همولیتیک مزمن نیز افزایش تقاضا برای فولات وجود دارد.