سرخجه ویروسی است که باعث عفونت می شود و معمولاً خفیف است و با تب و دانه هایی روی بدن مشخص   می شود که حدود 2 تا 3 روز طول می کشد. عفونتی بسیار مسری است اما با واکسن قابل پیشگیری است.  آزمایش سرخجه آنتی بادی های سرخجه را در خون که در اثر سیستم ایمنی بدن در پاسخ به ایمن سازی یا عفونت توسط ویروس سرخجه تولید می شود، شناسایی و اندازه گیری می کند.

تشخیص بالینی سرخجه غیر قابل اعتماد است. بنابراین، باید از طریق آزمایش تأیید شوند. آزمایش های آنتی بادی، رایج ترین روش های تأیید تشخیص بیماری سرخجه هستند.

ویروس سرخجه معمولاً باعث عفونت خفیفی می شود که با بثورات ریز قرمز نشان داده می شود و در صورت و گردن ظاهر می شود و بعد از آن به تنه و اندامها می رسد و بعد از چند روز ناپدید می شود. ویروس در اثر تماس با فرد آلوده از طریق سرفه و عطسه منتشر می شود.

 عفونت می تواند علائمی مانند تب، بزرگ شدن غدد لنفاوی، آبریزش بینی، قرمزی چشم و درد مفاصل را ایجاد کند. علائم ممکن است به ویژه در کودکان به قدری کم باشد که مورد توجه قرار نگیرند و فرد نمی داند که به بیماری ویروسی مبتلا شده است. در بیشتر افراد، سرخجه طی چند روز بدون هیچ گونه درمان پزشکی خاص از بین می رود و معمولاً دیگر مشکلی برای سلامتی ایجاد نمی کند.

نگرانی اصلی در مورد عفونت سرخجه زمانی است که یک زن باردار برای اولین بار در سه ماه اول بارداری خود به آن مبتلا شود. کودک در حال رشد (جنین) در این زمان بیشترین آسیب پذیری از ویروس را دارد. اگر سرخجه از مادر به نوزاد متولد نشده منتقل شود، می تواند باعث سقط جنین، مرده زایی یا سندرم سرخجه مادرزادی (CRS) شود، گروهی از نقایص مادرزادی جدی که به طور دائمی بر کودک تأثیر می گذارد.

 سندرم سرخجه مادرزادی می تواند باعث ناتوانی های ذهنی و رشدی، ناشنوایی، کدر شدن لنز چشم (آب مروارید)، کوچک بودن غیرطبیعی سر، مشکلات کبدی و نقائص قلبی شود.

به دلیل عواقب شدید برای نوزادان متولد نشده، یک کمپین ملی در سال 1969 برای ایمن سازی همه کودکان در ایالات متحده و اقدام برای ریشه کن کردن عفونت سرخجه، ابتدا در ایالات متحده و سپس در سراسر جهان آغاز شد. واکسن سرخجه در یک واکسن ترکیبی به نام MMR وجود دارد که مخفف سرخک، اوریون و سرخجه است. همه کودکان باید دو دوز از این واکسن، دوز اول در سن 12-15 ماهگی و دوز دوم در 4-6 سالگی دریافت کنند.

قبل از سال ۱۹۶۹ و واکسیناسیون‌های معمول، عفونت‌های سرخجه به صورت شیوع دوره‌ای ظاهر می‌شد که برای چندین سال ادامه داشت. طبق گزارش‌های مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC)، در طی همه گیری سرخجه در فاصله سال‌های ۱۹۶۲ تا ۱۹۶۵، ۱۲/۵ میلیون مورد سرخجه در ایالات متحده رخ داده است و ۲۰۰۰۰ نوزاد با سندرم سرخجه مادرزادی متولد شده است. به دلیل تلاش‌های واکسیناسیون، این تعداد به شدت کاهش یافته است. تعداد موارد گزارش شده سرخچه در ایالات متحده به طور چشمگیری کاهش یافته است و به‌طور میانگین به ۱۱مورد سالانه در سال‌های ۲۰۰۵تا ۲۰۱۱ رسیده است.

 طبق اعلام CDC  اکنون سرخجه بومی (اندمیک) در ایالات متحده ریشه کن شده است، اگرچه افرادی که از کشورهای دیگر سفر می‌نند آن را به ایالات متحده می‌‌آورند انسیدانس (بروز) بیماری مورد پایش قرار می‌گیرد. مردم نباید با این کاهش رضایت خاطر داشته باشند وCDC از مردم می‌خواهد که فرزندان خود را واکسینه کنند. هرکسی که از کودکی واکسن دریافت نکرده باشد (و تعداد معدودی که این واکسن را دریافت کرده باشد) همچنان ممکن است در اثر عفونت سرخجه آسیب ببینند.

زنان باردار و زنانی که قصدبارداری دارند، برای اطمینان از ایمنی بدن آنها نسبت به سرخجه، باید از نظر آنتی بادی سرخجه آزمایش شوند.

چگونه نمونه برای آزمایش جمع آوری می‌شود؟

یک نمونه خون از ورید بازوی بزرگسالان یا از پاشنه پا یا بند ناف نوزادی که متولد شده گرفته می‌شود.

آیا برای اطمینان از کیفیت نمونه به آمادگی برای آزمایشی نیاز است؟

به هیچ گونه آمادگی برای آزمایش نیاز نیست.