رتیکولوسیت‌ها سلول‌های قرمز خونی نسبتاً نابالغ و تازه تولید شده هستند. شمارش رتیکولوسیت به تعیین تعداد یا درصد رتیکولوسیت در خون کمک می‌کند و بازتاب عملکرد یا فعالیت اخیر مغز استخوان است.

گلبول‌های قرمز خون در مغز استخوان تولید می‌شوند، جایی که سلول‌های بنیادی خون ساز (هماتوپوئتیک) از یکدیگر متمایز شده و رشد می‌کنند و در نهایت سلول‌های رتیکولوسیت را تشکیل می‌دهند که سرانجام به گلبول‌های قرمز بالغ تبدیل می‌شوند. رتیکولوسیت‌ها از نظر ظاهر و اندازه کمی بزرگ‌تر از گلبول‌های قرمز بالغ هستند. برخلاف بیشتر سلول‌های دیگر بدن، گلبول‌های قرمز بالغ هسته‌ای ندارند، اما سلول‌های رتیکولوسیت هنوز مقداری ماده ژنتیکی باقیمانده (RNA) را درون سیتوپلاسم خود دارند. با بالغ شدن، رتیکولوسیت‌ها آخرین بقایای RNA  را از دست می‌دهند و بیشتر آن‌ها در طی یک روز پس از آزاد شدن از مغز استخوان در خون، کاملاً رشد کرده و بالغ می‌شوند. تعداد یا درصد رتیکولوسیت‌ها شاخص خوبی برای توانایی مغز استخوان فرد در تولید کافی گلبول‌های قرمز خون است (اریتروپوئزیس).

گلبول‌های قرمز معمولا حدود ۱۲۰ روزدر گردش خون زنده می‌مانند و مغز استخوان به طور مداوم گلبول‌های قرمز جدید تولید می‌کند تا جایگزین آن‌هایی شود که پیر و تخریب می‌شوند یا در اثر خونریزی از بین می‌روند. معمولا، از طریق جایگزینی مداوم گلبول‌های قرمز تخریب شده یا از دست رفته، تعداد پایداری از گلبول‌های قرمز در خون حفظ می‌شود. معمولا، تعداد گلبول‌های قرمز سالم از طریق جایگزینی مداوم گلبول‌های قرمز تخریب شده یا از دست رفته در خون حفظ می‌شود.

انواع بیماری‌ها و شرایط ازجمله شرایطی که ممکن است منجر به خونریزی قابل توجهی شود، می‌تواند بر تولید گلبول‌های قرمز جدید یا بقای آن‌ها تأثیر گذارد. این شرایط ممکن است منجر به افزایش یا کاهش تعداد گلبول‌های قرمز شود و ممکن است بر تعداد رتیکولوسیت‌ها تأثیر بگذارد.

علت افزایش تعداد (درصد بالاتر از نرمال) رتیکولوسیت‌ها: 

خونریزی حاد یا مزمن (هموراژ) یا افزایش تخریب گلبول‌های قرمز (همولیز) می‌تواند منجر به کاهش گلبول‌های قرمز در خون و در نتیجه کم خونی (آنمی) شود. بدن با افزایش میزان تولید گلبول‌های قرمز و آزاد سازی زودترِ آن‌ها در خون، قبل از اینکه به‌طور کامل بالغ شوند، خون از دست داده شده یا کم خونی‌ها (مانند کم خونی فقر آهن یا کم خونی پرنیشیوز) را جبران می‌کند. وقتی این اتفاق می‌افتد، تعداد و درصد رتیکولوسیت‌ها در خون افزایش می‌یابد تا زمانی که تعداد کافی گلبول‌های قرمز جایگزین آن‌هایی شود که از بین رفته‌اند یا تا زمانی که به ظرفیت تولید مغز استخوان برسد.

علت کاهش (درصد کمتر از نرمال) رتیکولوسیت‌ها: 

 ممکن است هنگامی که مغز استخوان به طور طبیعی کار نمی‌کند، گلبول‌های قرمز کم‌تری تولید شوند. این می‌تواند ناشی از یک اختلال مغز استخوان مانند کم خونی آپلاستیک باشد. کاهش تولید گلبول‌های قرمز نیز می‌تواند به دلیل عوامل دیگر باشد، به عنوان مثال، سیروز کبدی، بیماری کلیوی، پرتودرمانی یا شیمی درمانی برای سرطان، سطح پایین هورمون اریتروپویتین یا کمبود برخی مواد مغذی مانند آهن، ویتامین B12 یا فولات، نیز می‌توانند موجب کاهش تولید گلبول‌های قرمز شوند.

کاهش تولید منجر به کاهش گلبول‌های قرمز در گردش خون، کاهش هموگلوبین و ظرفیت حمل اکسیژن، هماتوکریت پایین‌تر و کاهش تعداد رتیکولوسیت‌ها می‌شود. زیرا گلبول‌های قرمز قدیمی از خون خارج می‌شوند اما به طور کامل جایگزین نمی‌شوند.

گاهی اوقات، به دلیل تولید بیش از حد گلبول‌های قرمز توسط مغز استخوان، تعداد رتیکولوسیت‌ها و تعداد گلبول‌های قرمز افزایش می‌یابد. این ممکن است به دلیل افزایش تولید اریتروپویتین، اختلالات ناشی از تولید بیش از حد گلبول‌های قرمز به‌طور مزمن (پلی سیتمی ورا) و سیگار کشیدن باشد. برخی از داروها ممکن است تعداد رتیکولوسیت‌ها را کاهش یا افزایش دهند.