پایش مداوم گلوکز (CGM) گلوکز موجود در فضای اطراف سلول‌ها (فضای بینابینی) را اندازه‌گیری می‌کند. این دستگاه هر چند دقیقه گلوکز را اندازه‌گیری می‌کند تا تغییرات در سطح گلوکز را در زمان واقعی بررسی کند. سطح گلوکز خون و مایعات بینابینی دقیقاً یکسان نیستند اما نسبت نزدیکی با یکدیگر دارند.

گلوکز منبع اصلی انرژی سلول‌های بدن و تنها منبع انرژی کوتاه مدت برای مغز و سیستم عصبی است. برای تامین انرژی بدن باید یک منبع ثابت وجود داشته باشد و سطح نسبتاً ثابت گلوکز باید در خون حفظ شود.

در طی هضم، کربوهیدرات‌هایی که می‌خورید به گلوکز (و سایر مواد مغذی) تجزیه می‌شوند. آن‌ها توسط دستگاه هضم جذب می‌شوند، به خون منتقل شده و در سراسر بدن گردش می‌کنند. به‌طور متداول، گلوکز خون بعد از غذا کمی افزایش می‌یابد و در پاسخ هورمون انسولین توسط لوزالمعده در خون آزاد می‌شود. مقدار انسولین آزاد شده با اندازه و محتوای وعده غذایی رابطه مستقیم دارد. انسولین به انتقال گلوکز به سلول‌های بدن کمک می‌کند، جایی که برای انرژی استفاده می‌شود. با حرکت گلوکز به داخل سلول‌ها و تجزیه‌ی آن (متابولیزه شدن)، سطح گلوکز خون کاهش می‌یابد و لوزالمعده با کاهش ترشح انسولین به آن پاسخ می‌دهد.

اگر سیستم بازخورد گلوکز/ انسولین خون به درستی کار کند، مقدار گلوکز در خون نسبتاً ثابت باقی می‌ماند. اگر سیستم بازخورد مختل شود و سطح گلوکز در خون افزایش یابد، بدن سعی می‌کند با افزایش تولید انسولین تعادل را برقرار کند.

دیابت شایع‌ترین بیماری ناشی از عدم تعادل بین گلوکز و انسولین است. دیابت نوع ۱ زمانی ایجاد می‌شود که بدن قادر به تولید انسولین کافی برای کنترل سطح گلوکز خون نباشد. معمولاً در دیابت نوع ۱، سلول‍‌های تولید کننده انسولین (سلول‌های بتا) توسط سیستم ایمنی بدن خود فرد تخریب می‌شوند. دیابت نوع ۲ ناشی از مقاومت به انسولین (بدن در برابر انسولین واکنش طبیعی نشان نمی‌دهد) و کاهش نسبی تولید انسولین است.

افراد دیابتی که از انسولین برای کنترل سطح گلوکز خون استفاده می‌کنند باید چندین بار در روز قند خون خود را آزمایش کنند. به طور معمول، این کار به‌کمک نمونه‌ی خون نوک انگشت (با استفاده از لانست)  و سپس تنظیم دوز انسولین آن‌ها بر اساس قند خون انجام می‌شود. در این حالت هر روز لازم است که به انگشتان دست سوزن زده شود، همچنین این نوع پایش،  قند خون را فقط در زمان آزمایش و نه به طور مداوم فراهم می‌کند.

دستگاه پایش مستمر قند خون برای درک بهتر شما و پزشک از چگونگی تغییر سطح گلوکز در طول روز ایجاد شده است. این به شما فرصتی می‌دهد که با موارد کمتری از بروز هیپوگلیسمی و هیپرگلیسمی مواجه شده و برای پاسخ به موقع به این حالت‌ها، کنترل بهتری از قند خون خود را داشته باشید.

نسخه‌های مختلف دستگاه‌های CGM در دسترس هستند و آن‌ها همچنان در حال بهبود هستند. دستگاه‌های CGM در درجه اول برای افراد مبتلا به دیابت نوع ۱ در نظر گرفته شده است اما همچنین توسط برخی از افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ که انسولین مصرف می‌کنند استفاده می‌شود. آن‌ها برای استفاده در بزرگسالان و نوجوانان و برخی از آن‌ها برای استفاده در کودکان توسط سازمان غذا و داروی آمریکا تأیید شده‌اند.

برخی از ویژگی‌های دستگاه‌های CGM عبارتند از:

• دستگاهی با حسگر کوچک که در زیر پوست شکم یا بازو قرار گرفته و سپس توسط یک چسب در جای خود ثابت می‌شود. این دستگاه چندین روز (۷ ، ۱۰ یا ۱۴) در جای خود باقی می‌ماند. یک دستگاه دارای یک سنسور است که در قسمت فوقانی بازو تا ۳ ماه با یک فرستنده در بالای آن در بالای پوست کاشته می‌شود. وقتی بازه زمانی تعیین شده به اتمام رسید، دستگاه‌های CGM برداشته می‌شوند و دستگاه جدید دیگری متصل می‌شود.
• دستگاه CGM گلوکز بینابینی را هر چند دقیقه اندازه‌گیری می‌کند و آن را به یک گیرنده یا در بعضی موارد به تلفن یا رایانه لوحی هوشمند (تبلت) می‌فرستد. دستگاه‌ها می‌توانند داده‌ها را ذخیره کنند، سپس آن‌ها را بارگیری کنند. از نرم افزار می‌توان برای ایجاد گزارش از داده‌ها استفاده کرد و سپس توسط یک پزشک بررسی می‌شود.

• بیشتر دستگاه‌های CGM گلوکز را اندازه‌گیری و نمایش می‌دهند: "قرائت در زمان واقعی " به صورت خودکار در فواصل تعیین شده، در حالی که برخی از آن‌ها آخرین نتیجه گلوکز را که هنگام اسکن (اسکن متناوب یا فلش) انجام می‌شود، نشان می‌دهند.
• دستگاه‌های CGM ممکن است هشدار ارسال کنند و زنگ هشدار داشته باشند. آن‌ها ممکن است نشان دهند که گلوکز بالا یا پایین است یا بر اساس داده‌های روند هشدار بدهند - مانند اینکه گلوکز در حال کاهش است و در ۶۰ دقیقه آینده احتمالا پایین خواهد بود.
• دستگاه‌های شخصی CGM نتایج را به شخصی که این دستگاه را پوشیده گزارش می‌دهد و همچنین ممکن است برای ارائه نتایج به‌طورهمزمان به چندین فرد دیگر مانند ارسال هشدارها و نتایج به عنوان پیام کوتاه به والدین یا پزشک، تنظیم شده باشند.
• دستگاه‌های حرفه‌ای CGM ممکن است مخفی باشند، در این صورت آن‌ها داده‌ها را جمع آوری می‌کنند اما به شخصی که دستگاه را پوشیده است به صورت واقعی نشان نمی‌دهند، داده‌ها توسط پزشک بازیابی می‌شود، سپس به بیمار در مورد مقدار به‌دست آمده گزارش می‌شود. نسخه‌های بدون پوشش این داده‌ها را جمع آوری می‌کنند اما دارای یک صفحه نمایش هستند که شخص می‌تواند آن را بخواند.

یک استفاده از CGM در رابطه با پمپ انسولین است. هنگام غذا خوردن و افزایش سطح گلوکز، دستگاه CGM سطح گلوکز را اندازه‌گیری می‌کند. کنترل‌های موجود در پمپ انسولین به این نتیجه واکنش نشان می‌دهند تا انسولین را منتقل کنند. این سیستم٬ها در حال حاضر در بزرگسالان و نوجوانان تأیید شده است، اکنون می‌تواند در کودکان ۷ ساله مورد استفاده قرار گیرد و در کودکان کوچک‌تر مورد مطالعه قرار می‌گیرد.