راهنمای سریع انجام آزمایش

کلرید (کلر) یک الکترولیت است، که نوعی ماده معدنی است که به تنظیم میزان مایعات در بدن و حفظ تعادل اسید-باز بدن کمک می کند. کلر یکی از چندین الکترولیت مهم (شامل پتاسیم، سدیم و بی‌کربنات) است.

آزمایش کلرید میزان کلر خون یا ادرار شما را اندازه‌گیری می کند. آزمایش‌های کلرید خون و ادرار به پزشکان کمک می‌کند تا تشخیص دهند که آیا مشکلی در ریه‌ها، کلیه‌ها یا سایر بخش‌های سیستم‌هایی که تعادل اسیدها و بازها را در بدن شما کنترل می‌کنند، وجود دارد یا خیر.

آزمایش کلرید عرق برای تشخیص فیبروز کیستیک (یک وضعیت سلامتی که باعث مشکلات گوارشی و تنفسی می‌شود) استفاده می شود. این نوع آزمایش در بخش تست کلرید عرق پوشش داده شده است.

اطلاعاتی در مورد آزمایش

هدف از انجام آزمایش

هدف از آزمایش کلرید اندازه‌گیری مقدار کلرید در نمونه مایع بدن است. آزمایش می‌تواند تعیین کند که آیا اختلالاتی در تعادل اسید و باز (pH) بدن وجود دارد یا خیر. آزمایش کلرید ممکن است به دلایل مختلفی درخواست شود:

• تشخیص: آزمایش تشخیصی برای یافتن علت علائم بیمار درخواست می‌شود. آزمایش کلرید ممکن است برای تشخیص اختلالات اسید-باز انجام شود. اختلالات اسید-باز خود بیماری نیستند بلکه وجود یک بیماری زمینه ای را نشان می‌دهند که باعث عدم تعادل اسید و باز در بدن می‌شود.
• پایش: آزمایش‌های کنترلی برای مشاهده وضعیت بیمار در طول زمان استفاده می‌شود. آزمایشات کلرید ممکن است برای بررسی اثربخشی درمان اختلالات اسید-باز و علت اصلی آنها استفاده شود.

• نحوه انجام آزمایش

  آزمایش کلرید در مطب پزشک انجام می‌شود. نمونه خون یا ادرار ممکن است در مطب پزشک یا آزمایشگاه تشخیص پزشکی جمع‌آوری شود. در برخی موارد ظرف برای جمع آوری ادرار 24 ساعته به شما تحویل می‌شود که با نمونه ادرار 24 ساعته به آزمایشگاه مراجعه کنید.

• انجام آزمایش کلرید

  برای آزمایش کلرید خون، نمونه‌ی خون از ورید دست یا بازو در یک محیط پزشکی مانند آزمایشگاه یا مطب پزشک گرفته می‌شود.

  برای آزمایش کلرید روی ادرار، ممکن است از شما درخواست شود که یک نمونه ادرار راندوم را جمع‌آوری کنید، یا ممکن است وسایلی برای جمع‌آوری تمام حجم ادراری که در یک دوره ۲۴ ساعته دفع می‌کنید در خانه به شما داده شود.

  مرحله ی قبل از نمونه‌گیری

  قبل از آزمایش کلرید که بر روی نمونه خون یا ادرار انجام می‌شود، ممکن است از شما درخواست شود که به طور موقت مصرف برخی از داروهایی که می توانند با نتایج آزمایش تداخل داشته باشند را متوقف کنید. برای هر دستورالعمل خاص قبل از آزمایش با پزشک خود مشورت کنید.

  مرحله‌ی نمونه‌گیری

  برای انجام آزمایش کلرید خون، یک فلبوتومیست یا تکنسین  نمونه خون شمارا جمع‌آوری می کند.

  در طول آزمایش ادرار، یا باید نمونه ادرار رندوم را تهیه کنید و یا ادرار 24 ساعته را جمع‌آوری کنید.

  جمع آوری ادرار 24 ساعته شامل ذخیره تمام حجم ادراری است که در یک دوره 24 ساعته دفع می‌شود. شما با یک یا چند ظرف جمع‌آوری و راهنمایی در مورد نحوه جمع‌آوری نمونه به منزل فرستاده می‌شوید.

  مرحله‌ی بعد از نمونه گیری

  پس از انجام نمونه گیری کلرید نباید هیچ گونه عوارض جانبی یا محدودیتی در فعالیت روزانه وجود داشته باشد.

  .

  نتایج آزمایش کلرید

  دریافت نتایج آزمایش

  صرف نظر از اینکه آزمایش کلرید شما روی نمونه خون یا ادرار انجام می شود، در بیشتر موارد باید نتایج آزمایش خود را ظرف چند روز کاری دریافت کنید.

  تفسیر نتایج آزمایش

  هنگامی که نتایج آزمایش کلرید خود را دریافت می‌کنید، توضیحی از غلظت کلرید در خون یا ادرار خود خواهید دید. سطح کلرید در نمونه آزمایشی معمولاً بر حسب میلی‌مول در لیتر (mmol/L) یا میلی اکی والان در لیتر (mEq/L) اندازه‌گیری می‌شود.

  گزارش‌های آزمایش ممکن است شامل محدوده‌های مرجع نیز باشد که سطح مورد انتظار کلرید را در بیماران سالم توصیف می‌کند. محدوده مرجع ممکن است بسته به آزمایشگاهی که آزمایش شما را انجام می‌دهد متفاوت باشد، بنابراین بهتر است گزارش آزمایش خود را از نزدیک ببینید و با پزشک معالج خود تماس بگیرید.

   

  تفسیر انواع مختلف آزمایش های کلرید

  آزمایش کلرید خون

  بطور کلی، دامنه ی مرجع برای کلر در نمونه های خون بین 98 تا 106 میلی اکی والان در لیتر یا میلی مول در لیتر است.

  سطوح بالاتر کلرید در خون به هایپرکلرومی موسوم است. هایپرکلرومی ممکن است بدلائل زیر ایجاد شود:

  • اسهال
  • اسیدوز متابولیک، که موجب اسیدیته‌ی زیاد در خون می‌شود
  • آلکالوز تنفسی، که با تنفس بیش از حد و شدت قلیائی بودن خون همراه است
  • اسیدوز توبولار کلیوی، وضعیتی که در آن کلیه‌ها توانائی کافی برای برداشت اسید از خون را ندارند
  • بیماری آدیسون، وضعیتی که در آن غدد آدرنال مقادیر کافی از هورمون‌های خاصی را تولید نمی‌کند.
  • مصرف داروهای خاص

  اگر سطح کلر در خون از حد قابل انتظاری پائین‌تر باشد با هایپوکلرومی مواجه خواهیم بود. هایپوکلرومی ممکن است در اثر موارد زیر پدید آید:

  سوختگی‌ها

  تعریق زیاد

  دهیدراسیون

  استفراغ

  نارسائی احتقانی قلب

  آلکالوز متابولیک، که مقدار اسیدیته‌ی خون بسیار کم است

  اسیدوز تنفسی، که در آن اختلال تنفسی موجب افزایش اسیدیته در بدن می‌شود

   

  آزمایش کلر ادرار

  برای آزمایش کلر ادرار اختلاف قابل توجهی در مقادیر نرمال بر اساس مصرف شخصی نمک وجود دارد. برای این منظور با پزشک معالج خود صحبت نمائید.

  سطوح افزایش یافته کلرید در ادرار در وضعیت و حالت های زیر بوجود می‌آید:

  مشکلات مربوط به غدد آدرنال

  التهاب کلیه

  از دست دادن پتاسیم

  پر ادراری، یعنی تولید حجم فراوان ادرار

  مصرف نمک زیاد در رژیم غذائی

  مقادیر کمتر از حد انتظار کلرید در ادرار در شرایط زیر دیده می‌شود:

  • سندرم کوشینگ، حالتی که در آن مقادیر زیادی هورمون کورتیزول تولید می‌شود
  • مصرف ناکافی نمک
  • از دست دادن مایعات در اثر اسهال، استفراغ، یا تعریق