بیماری سلیاک نوعی اختلال خود ایمنی است که با واکنش ایمنی نامناسب به گلوتن (پروتئین موجود در گندم و پروتئین‌های غذایی مرتبط در چاودار و جو) مشخص می‌شود. آزمایش‌های آنتی‌بادی بیماری سلیاک به تشخیص و پایش‌بر بیماری و برخی دیگر از شرایط حساس به گلوتن کمک می‌کند. این آزمایش‌ها اتوآنتی‌بادی‌های خون را که بدن به عنوان بخشی از پاسخ ایمنی تولید می‌کند، تشخیص می‌دهد.

این پاسخ ایمنی منجر به التهاب روده کوچک و آسیب و تخریب پرزهایی می‌شود که دیواره روده را پوشانده‌اند. پرزها، چین‌های کوچک بافتی هستند که سطح روده را افزایش می‌دهد و اجازه می‌دهد مواد مغذی، ویتامین‌ها، مواد معدنی، مایعات و الکترولیت‌ها در بدن جذب شوند. هنگامی‌که یک فرد ِ حساس در معرض گلوتن قرار می‌گیرد، بدن فرد اتوآنتی‌بادی تولید می‌کند که علیه اجزای سازنده‌ی پرزهای روده عمل می‌کند. وقتی پرزها آسیب ببینند یا از بین بروند، توانایی جذب غذا بسیار کم می‌شود و علائم و نشانه‌های مرتبط با سوء تغذیه و سوء جذب ایجاد می‌شوند.

نمونه‌برداری (بیوپسی) از روده باریک هنوز استاندارد طلائی برای تأیید تشخیص بیماری سلیاک محسوب می‌شود، اما دسترسی به آزمایش‌های خونِ کم تهاجمی‌تر برای غربالگری بیماری سلیاک تعداد بیوپسی‌های مورد نیاز را کاهش داده است.

برای دانستن جزئیات آزمایش به مطالب مندرج در قسمت "چگونه از این تست استفاده می شود؟" مراجعه کنید.