آنتی بادی ضد سانترومر (ACA) یک اتوآنتی بادی پروتئینی است که توسط سیستم ایمنی بدن تولید می‌شود (اتوآنتی بادی‌ها آنتی بادی‌هایی هستند که به اشتباه بافت‌های بدن را مورد هدف قرار می‌دهند). ACA یکی از چند نوع آنتی بادی ضد هسته است. این آنتی بادی سانترومر را هدف قرار می‌دهد که بخشی از کروموزوم‌ها (ساختارهای هسته) در تمام سلول‌های هسته دار بدن، به جز سلول‌های قرمز خون هستند.

آزمایش ACA میزان آنتی بادی ضد سانترومر موجود در خون را تشخیص داده و اندازه گیری می‌کند تا به تشخیص نوعی اسکلرودرمی کمک کند.

بر اساس میزان سطحی که پوست را تحت تأثیر قرار می‌دهند دو زیرگونه متمایز از بیماری اسکلروز سیستمیک وجود دارد:

• اسکلروز سیستمیک پوستی منتشر که کل بدن را درگیر می‌کند.
• اسکلروز سیستمیک پوستی محدود که معمولا با یک یا چند علامت همراه است که در مجموع به‌عنوان سندرم کرست شناخته می‌شود.

علائم سندرم کرست عبارتند از:

-کلسینوز: رسوب کلسیم در زیر پوست.

-پدیده راینود: اپیزودهایی از کاهش جریان خون در انگشتان دست و پا که باعث سفید و آبی شدن آن‌ها می‌شود.

-اختلال عملکرد مری: مشکل در بلع، ریفلاکس اسید و سوزش سر دل.

- اسکلروداکتیلی: پوست سفت، ضخیم و براق در دست‌ها و انگشتان.

- تلانژکتازی: لکه‌های قرمز روی پوست به دلیل تورم مویرگ‌ها.

علائم دیگری که ممکن است در اسکلرودرمی مورد توجه قرار گیرد شامل ضایعات نوک انگشت، مویرگ‌های غیرطبیعی پوست درست در زیر ناخن‌ها، فشار خون بالا در ریه‌ها (فشار خون شریانی ریوی) و یا اسکار در ریه‌ها (بیماری بینابینی ریه) است. این اتوآنتی بادی در سرم خون حدود ۸۰-۶۰٪ از افرادی که اسکلرودرمی پوستی محدود دارند دیده می‌شود در حالی‌که فقط حدود ۵٪ بیماران مبتلا به اسکلرودرمی منتشر، ACA دارند. ACA می‌تواند در ۹۵٪ افرادی که مبتلا به سندرم کرست هستند وجود داشته باشد.