آنتی‌بادی‌های ضد ساکارومایسس سرویزیه (ASCA) پروتئین‌های ایمنی هستند که غالبا در افرادی که به بیماری التهابی روده (IBD) مبتلا هستند، وجود دارد. این آزمایش ASCA را در خون تشخیص می‌دهد.

ساکارومایسس سرویزیه مخمر شایعی است که در غذاهای مختلف یافت می‌شود. ارتباط بین وجود آنتی‌بادی‌های ضد ساکارومایسس سرویزیه و درگیری آن‌ها در روند بیماری التهابی روده تابحال کشف نشده است.

IBD گروهی از اختلالات مزمن است که تصور می‌شود به دلیل یک روند خود ایمنی ایجاد می‌شود و با بافت‌های متورم و آسیب دیده در پوشش مجرای روده، مشخص می‌گردد. علائم و شدت IBD در افراد مختلف متفاوت است و ممکن است با گذشت زمان نوسان داشته باشد. بسیاری از مبتلایان دچار عود بیماری و به دنبال آن دوره‌های کاهش علائم شده یا حتی بهبود می‌یابند.

دو نوع شایع IBD، بیماری کرون و کولیت اولسراتیو است. بیماری کرون می‌تواند بر روی هر قسمت از مجرای روده، از دهان تا مقعد، تأثیر بگذارد؛ اما در درجه اول در روده کوچک و یا در روده بزرگ دیده می‌شود، در حالی که کولیت اولسراتیو در روده بزرگ رخ می‌دهد.

تشخیص بیماری کرون و کولیت اولسراتیو معمولاً براساس آزمایش آندوسکوپی و بررسی نمونه‌های برداشت شده (بیوپسی) از روده انجام می‌شود. از آنجا که هر دو این بیماری‌ها را می‌توان در روده بزرگ یافت، حتی با استفاده از بیوپسی نیز گاهی اوقات تشخیص این دو مشکل است. هنگامی که این اتفاق می‌افتد، آزمایش ASCA ممکن است مفید باشد زیرا ASCA بیشتر در افراد مبتلا به بیماری کرون دیده می‌شود تا در بیماران مبتلا به کولیت اولسراتیو.

دو گروه از آنتی‌بادی‌های ساکارومایسس سرویزیه تولید شده توسط بدن وجود دارد، ASCA IgG و ASCA IgA. آزمایش معمولاً شامل هر دو کلاس است. ASCA IgG ممکن است شدت بیماری و نیاز به جراحی را به عنوان یک گزینه درمانی پیش‌بینی کند.