آمیلاز آنزیمی است که اساساً توسط لوزالمعده و غدد بزاقی تولید می‌شود و به هضم کربوهیدرات‌ها کمک می‌کند. این آزمایش، میزان آمیلاز را در خون یا ادرار یا گاهی اوقات در مایع صفاقی (مایعی که بین غشاهای پوشاننده حفره شکم و اندام‌های خارج شکمی وجود دارد) را اندازه گیری می‌کند.

لوزالمعده اندامی باریک و مسطح به طول حدود شش اینچ در عمق حفره شکم، زیر کبد و بین معده و ستون فقرات است. قسمت سر آن به دوازدهه، قسمت اول روده کوچک، متصل می‌شود. در داخل پانکراس، مجاری کوچک (لوله‌ها) آنزیم‌های گوارشی تولید شده توسط لوزالمعده را به مجرای لوزالمعده منتقل می‌کند. پانکراس آمیلاز را از طریق مجرای لوزالمعده به قسمت اول روده کوچک آزاد می‌کند، جایی که به تجزیه کربوهیدرات‌های رژیم غذایی کمک می‌کند.

آمیلاز معمولاً به مقدار کم در خون و ادرار وجود دارد. هنگامی که سلول‌های پانکراس آسیب می‌بینند، مقادیر بیشتری آمیلاز در خون آزاد می‌شود. این امر همچنین باعث افزایش غلظت آمیلاز در ادرار می‌شود زیرا آمیلاز از طریق ادرار از خون خارج می‌شود. سطح آمیلاز می‌تواند همراه با پانکراتیت یا هنگامی که مجرای پانکراس توسط سنگ صفرا یا در موارد نادرکه با تومور پانکراس مسدود شده افزایش یابد.