ایمونوگلوبولین E (IgE) یکی از کلاس‌های آنتی‌بادی (پروتئین‌های مسئول ایمنی) است که با واکنش‌های آلرژیک مرتبط است. به طور معمول مقدار این نوع آنتی‌بادی در خون بسیار کم است. این آزمایش میزان IgE را در خون که علیه ماده‌ی آلرژن به طور اختصاصی ایجاد شده است اندازه‌گیری می‌کند تا حساسیت به ماده خاصی تشخیص داده شود.

IgE آنتی‌بادی است که به عنوان بخشی از سیستم ایمنی بدن عمل می‌کند و از آن در برابر عوامل بیگانه دفاع می‌کند. وقتی فردی که مستعد ابتلا به آلرژی است برای اولین بار در معرض ماده حساسیت‌زا‌ی احتمالی مانند غذا، چمن یا پوسته و شوره حیوانی قرار می‌گیرد، آن فرد حساس می‌شود. بدن فرد ماده حساسیت‌زای احتمالی را به عنوان یک ماده خارجی شناسایی می‌کند و یک آنتی‌بادی اختصاصی از کلاس IgE ضد آن تولید می‌کند که به سلول‌های ماست‌ سل در پوست، سیستم تنفسی و دستگاه گوارش و هم‌چنین به بازوفیل‌ها (نوعی گلبول سفید) در جریان خون متصل می‌شود. با قرار‌گیری مجدد فرد، در معرض آن ماده، این آنتی‌بادی‌های IgE ماده‌ی آلرژن را تشخیص می‌دهند و باعث می‌شوند سلول‌های ماست سل و بازوفیل، هیستامین و سایر مواد شیمیایی را از خود آزاد کنند و در نتیجه یک واکنش آلرژیک در محل مواجهه ایجاد می‌شود.

یک آزمایش IgE توتال تعداد کل آنتی‌بادی IgE را در خون اندازه‌گیری می‌کند، در حالی که یک آزمایش IgE اختصاصی، برای پاسخ به مواد حساسیت‌زای خاصی اندازه‌گیری می‌شود. هر آزمایش آنتی‌بادی IgE اختصاصی به صورت جداگانه و بسیار اختصاصی انجام می‌شود. به عنوان مثال، زنبور عسل را در مقابل زنبور عسل پشمالو، سفیده تخم مرغ در مقابل زرده تخم مرغ، و یا گل سرخ غول‌پیکر در مقابل نوع غربی آن آزمایش می‌کند. این آزمایشات را به صورت گروه‌بندی شده تحت عناوینی مانند پانل‌های غذایی یا گیاهی و پانل‌های کپک‌ها را می‌توان انجام داد. پزشک ممکن است از بین لیست جداگانه‌ی مواد آلرژی‌زا، هر کدام را که مشکوک به ایجاد حساسیت در فرد هستند، به صورت انتخابی برگزیند.

در حالی‌که روش سنتی برای آزمایش خون، تست RAST (آزمایش جاذب رادیواکتیو) بوده است، اما تا حد زیادی با روش‌های جدیدتر ایمیونواسی IgE اختصاصی جایگزین شده است.