اگر در شخص علائمی مثل درد و ضعف عضلانی و ادرار تیره (که نشانگر آسیب عضلات هستند) دیده شود، ممکن است آزمایش آلدولاز درخواست شود. ضعف و سستی ماهیچه ممکن است دارای علل نورولوژی بوده و یا مربوط به خود ماهیچه باشد. همچنین برای پیگیری روند درمان بیماری‌های ذکر شده در بالا و افتراق بین بیماری‌های نوروژنیک (عصبی) و عضلانی در افرادی که علائم عضلانی دارند نیز درخواست داده می‌شود. به طور کلی مقادیر بالای آلدولاز به تنهایی نشانگر بیماری خاصی نیست بلکه ممکن است به خاطر یک فعالیت سنگین یا به دنبال یک فعالیت ورزشی هم افزایش یابد. به همین دلیل تشخیص نهایی حتما باید با معاینه و گرفتن یک شرح حال کامل باشد.

سرم یا پلاسمای هپارینه که از طریق خون‌گیری از سیاهرگ بازویی به دست می‌آید.

توصیه می‌شود که یک ناشتایی ۶ تا ۱۲ ساعته رعایت شود. این نکته حائز اهمیت است که ورزش می‌تواند مقدار آلدولاز خون شما را افزایش دهد. قبل از انجام تست با پزشک خود درباره‌ی برنامه‌های روزانه ورزشی خود صحبت کنید. ممکن است به شما بگویند که چند روزی ورزش را کم یا کلا حذف کنید. همچنین بعضی از دارو‌ها هم روی مقدار آلدولاز خون تاثیر می‌گذارند پس پزشک خود را در جریان داروهای مصرفی خود قرار دهید.