اولین قدم در انجام آزمایش ادرار، بررسی کامل ادرار از نظر تغییر رنگ و کدورت است.

ادرار می‌تواند  بجز رنگ زرد، رنگ‌های متنوع زیادی  داشته باشد. همچنین نمونه‌ ادرار برخی بیماران که به بیماری‌های مختلفی دچار هستند، ممکن است بسیار کدر باشند.

آنالیز  شیمیایی ترکیبات مختلف در ادرار با استفاده از یک پد معرف انجام می‌شود که می‌تواند بسیاری از ترکیبات مختلف را به صورت نیمه کمی تشخیص دهد.

این شامل وزن مخصوص، pH، لکوسیت ها، نیتریت، پروتئین، گلوکز، کتون‌ها، اوروبیلینوژن، بیلی‌روبین و خون است.

البته برخی از نوارها دارای پدهای کمتری نسبت به بقیه هستند. بنابراین پارامترهای کمتری را می‌سنجند.

برای انجام آزمایش، نوار ادرار به مدت حدود یک ثانیه در ادرار غوطه‌ور می‌شود و تغییرات رنگ پدهای معرف، در زمان مناسب، پس از برداشتن نوار از ادرار مشخص می‌شود.

اندازه‌گیری نیمه کمی برای هر یک از پارامترها را می توان با اسپکتروفتومتری خواند یا با چشم غیر مسلح تغییرات رنگ پدهای معرف را مشاهده کرد.

همچنین می‌توان حجم کمی از ادرار سانتریفیوژ شده را روی یک لام شیشه‌ای به صورت میکروسکوپی ارزیابی کرد.

رسوب ادرار ممکن است حضور سلول‌های خونی، سلول‌های اپیتلیال، سلول‌های تومور، سیلندر‌های  حاوی سلول‌های خونی یا اجزای دیگر، کریستال‌ها و سایر عناصر تشکیل‌شده از جمله میکروارگانیسم‌ها را آشکار کند.