جذب ترکیبی تکنیکی است که هدف آن غنی‌سازی نمونه DNA برای توالی‌هایی است که فقط مناطق خاصی را پوشش می‌دهند.

برای مثال، ممکن است کسی بخواهد تمام ژن‌های موجود در ژنوم انسان را که تقریباً 30000 مورد از آن‌ها وجود دارد، توالی‌بندی کند.  توالی‌هایی که برای هر ژن کد می‌کنند، تنها بخش کوچکی از طول توالی کل ژنوم انسان را نشان می‌دهند.

جذب هیبریدی با استفاده از پروب‌های DNA یا RNA را که برای تکمیل مناطق مورد نظر در نمونه هدف طراحی شده‌اند، انجام می‌شود. به این ترتیب که یک کوکتل از cDNA که نشان دهنده قطعات ژنوم از سراسر 30000 ژن است، می‌تواند از RNA کد شده با ژن، تولید شود.

همانطور که در شکل نشان داده شده است، پروب‌ها با یک برچسب بیوتین نشاندار می‌شوند و پس از قطعه قطعه شدن و ذوب شدن DNA نمونه به آن اضافه می‌شوند تا قطعات DNA کوتاه و تک رشته‌ای تولید کنند.  در محلول، این پروب‌ها فقط به قطعات DNA حاوی توالی‌های مکمل متصل می‌شوند.

بیوتین متصل به پروب‌ها برای بیرون کشیدن انتخابی پروب‌ها و قطعات DNA متصل به آن‌ها از محلول استفاده می‌شود.

در نهایت، پروب از قطعات DNA نمونه خود ذوب می‌شوند و حذف می‌شوند و تنها قطعات DNA برای مناطق مورد نظر غنی می‌شوند. این مجموعه از قطعات DNA می‌تواند برای توالی‌یابی DNA پردازش شود.