لوسمی‌ها تومورهای بدخیم سلول‌های پیش ساز گلبول‌های سفید هستند، در این بیماری رشد بیش از حد و خارج از کنترل یک دودمان سلولی به‌وجود می‌آید. این سلول‌ها به‌طور غیرقابل مهار به تکثیر و رشد می‌پردازند و پس از اشغال همه‌ی فضای مغز استخوان به داخل خون محیطی سرازیر می‌شوند.

تقسیم بندی لوسمی‌ها:

الف) براساس مشخصات سیتولوژیک: ۱- لوسمی لنفوئید ۲- لوسمی میلوئید

ب) براساس سیر بیماری: ۱- لوسمی حاد ۲- لوسمی مزمن

۱- لوسمی حاد: لوسمی حاد عبارت است از تکثیر کلونی از سلول‌های پیش ساز اولیه که در مراحل اولیه‌ی تمایز خود باقی مانده و بالغ نشده‌اند، این لوسمی‌ها دارای سیر حاد و سریع بوده و در صورت عدم درمان در عرض ۶ ماه یا کمتر موجب مرگ بیمار می‌شوند، در لوسمی‌های حاد سلول‌ها اکثراً تمایز نیافته هستند و به صورت نارس (بلاست) در خون دیده می‌شوند. شمارش WBC در این افراد متغیر بوده ولی حدود دو سوم از مبتلایان دارای لکوسیتوز شدید در خون محیطی هستند. این افراد دارای ترومبوسیتو پنی و کم خونی متوسط تا شدید هستند و ارگانومگالی به‌طور متوسط در آن‌ها دیده می‌شود.

۲- لوسمی مزمن: این لوسمی به صورت بی سر و صدا شروع شده و سیر بیماری در آن‌ها آهسته بوده و این امر باعث می‌شود که حتی در صورت عدم درمان، بیمار ۲ تا ۶ سال زندگی کند. در این بیماری سلول‌های سرطانی دارای مرفولوژی سلول‌های بالغ و رسیده هستند و به‌طور معمول بلاست در خون محیطی دیده نمی‌شود. در این لوسمی تعداد لکوسیت‌ها اکثراً افزایش بسیار شدیدی را نشان می‌ دهد (بیش از ۱۰۰۰۰۰ در میلی متر مکعب). این بیماران دارای ترومبوسیتوپنی و کم خونی متوسطی هستند ولی ارگانومگالی در آن‌ها بطور قابل توجه دیده می‌شود.

مگاکاریوبلاست