از ویژگی‌های آن این است که گامتوسیت‌های هلالی شکلی دارد. تروفوزوئیت‌های رشد یافته (پیر)، مروزوئیت‌ها و گامتوسیت‌های نارس بندرت در خون محیطی دیده می‌شود. در لام خون محیطی بیماران آلوده به این نوع پلاسمودیوم معمولا فقط تروفوزوئیت جوان و گامتوسیت‌های رسیده دیده می‌شوند.

راهنمایی های پایه:

1. خون مویرگی باید از طریق سوراخ کردن نوک انگشت (فینگر استیک) یا خون وریدی از طریق خون گیری وریدی (ونیپانکچر) گرفته شود.
2. اسمیرهای خونی، حداقل دو اسمیر ضخیم و دو اسمیر نازک، باید در سریعترین زمان ممکن پس از جمع آوری خون تهیه شوند. تاخیر در تهیه اسمیرها می‌تواند باعث ایجاد تغییر در مورفولوژی انگل و ویژگیهای رنگ آمیزی شود.
3. نقاط شوفنر  را می‌توان با رنگ آمیزی گیمسا نشان داد که نسبت به رنگ آمیزی رایت یا رایت-گیمسا ارجح‌تر است.

در عفونت‌های ناشی از پلاسمودیوم فالسیپاریوم، گلبول‌های قرمز اندازه‌ای طبیعی دارند. معمولا فقط فرم‌های حلقوی و گامتوسیت‌هایشان دیده می‌شود، مگر اینکه خون قبل از تهیه اسمیر برای مدتی مانده باشد.

 

شکل حلقوی (رینگ‌ فرم)

شکل‌ حلقوی پلاسمودیوم فالسیپاریوم دارای سیتوپلاسم ظریف و یک یا دو نقطه کروماتینی کوچک است. گلبول‌های قرمز آلوده بزرگ نمی‌شوند. در این گونه، آلودگی چندگانه‌ی گلبول‌های قرمز شایع‌تر از سایر گونه‌هاست. گاهی فرم‌های applique (حلقه‌هایی که در حاشیه گلبول قرمز دیده میشوند) نیز وجود دارند.

گامتوسیت

گامتوسیت‌های پلاسمودیوم فالسیپاریوم به شکل هلالی یا سوسیسی هستند . کروماتین‌شان بصورت یک توده منفرد (در کاروگامت) یا بصورت منتشر (در میکروگامت) دیده می‌شود.

 تروفوزوئیت

تروفوزوئیت‌های پلاسمودیوم فالسیپاریوم  به ندرت در اسمیر خون محیطی مشاهده می‌شوند. انگل‌های رینگی مسن‌تر، بعنوان تروفوزوئیت شناختع می‌شوند. سیتوپلاسم تروفوزوئیت‌های بالغ متراکم‌تر از فرم رینگی‌شان است. هنگام رشد و بلوغ، تروفوزوئیت‌ها معمول شکل حلقوی خود را حفظ کرده و گاهی مقادیر اندکی رنگدانه زرد در سیتوپلاسم آن‌ها دیده می‌شود. تروفوزئیت‌های در حال رشد ممکن است اندکی آمیبی شکل بنظر برسند.

شیزونت

شیزونت‌های پلاسمودیوم فالسیپاریوم به ندرت در خون محیطی دیده می‌شوند. شیزونت‌های بالغ دارای 8 الی 24 مروزوئیت کوچک هستند و رنگدانه‌های تیره دارند که بصورت یک توده متراکم تجمع یافته‌اند.